Oeverland
De vijfde etappe van onze fietsreis door Noordrijn-Westfalen en Nederland reden we vanuit Ospel naar Tilburg.
Bij ons vertrek stond de zon al aan de hemel. Over vrijwel lege smalle asfaltwegen reden we de provincie Noord-Brabant in, waar we de rest van dag doorheen fietsten.
Tijdens het ontbijt had de uitbaatster van de B&B waar we hadden overnacht ons verteld over de overlast die de eikenprocessierups dit jaar in het dorp had veroorzaakt. Kinderen konden niet meer buiten spelen en men kon niet meer wandelen of fietsen. De rupsen waren inmiddels als vlinders uitgevlogen, dus wij konden hier dezer dagen zonder last fietsen. Het viel ons nu wel op hoe bijzonder veel eiken er in Nederland groeien. Tijdens onze tocht door Limburg en Noord-Brabant zagen we vele wegen, die door lange rijen van deze bomen worden geflankeerd. Prachtig om onderdoor te fietsen, maar we vonden het nu wel een gelukkig toeval dat wij hier niet in mei, juni of juli fietsten.
Na korte tijd hadden waren we weer op route, de LF7 Oeverlandroute.
De enige oevers die we echter vandaag op het stuk van de Oeverlandroute tot even voorbij Eindhoven te zien zouden krijgen waren fietspaden over de saaie oevers van drie kanalen: de Zuid-Willemsvaart, het Eindhovensch Kanaal en in de middag het langst langs het Wilhelminakanaal.
Indrukwekkender waren daarentegen de natuurgebieden en heide waar de LF7 ons vandaag langs voerde. Natuurpracht zagen we al vroeg in de ochtend, toen we over een gravelpad langs Nationaal Park De Grote Peel fietsten. In de lage ochtendzon keken we uit over een uitgestrekt landschap van afwisselend ontoegankelijk veenmoeras, plassen, open heideterreinen, vlakten met pijpenstrootje en zandruggen.
Via enkele asfaltwegen reden we vervolgens door de heide. Eerst gingen we door de Somerense Heide, langs het Keelven. Het werd nog mooier toen we kort daarop over de Strabrechtsche Heide reden, met heidelandschap tot aan de horizon.
Later op de dag raakte de fietsroute ook nog aan de Molenheide, Luchensche Heide, de Groote Heide, de Nieuwe Heide en de Oirschotse Heide.
We genoten van koffie met gebak in het winkelcentrum van het zonovergoten dorp Mierlo. Daar bleek ook een kermis te zijn, deels gebouwd op onze fietsroute.
In de loop van de middag reden we Eindhoven in. Ook al werd het in het centrum druk op de fietspaden konden we goed doorfietsen. Bij het station zagen we op de fietsparkeerplaats weer eens hoeveel er in Nederland wordt gefietst.
Nadat we in een park in een buitenwijk van de stad hadden gelucht, bereikten we bij Best het Wilhelminakanaal. Daar kruiste de Oeverlandroute de LF13 Schelde-Rheinroute, die we vanaf hier volgden langs het kanaal tot we voorbij Oirschot in Landgoed Baest verder via knooppunten het kanaal bleven volgen tot in Tilburg.
Toos is in die stad geboren en getogen. Komend weekend zouden we daar logeren, de was doen en aangenaam verpozen met familie.
We fietsten vandaag over delen van deze fietsroutes:
Het is prettig te fietsen in Noord-Brabant. In de stedelijke gebieden zijn goede fietspaden. Tussen de steden liggen mooie dorpen en zeer verschillende natuurgebieden, die je overal op de fiets kunt doorkruisen.
#fietsen #reis #route #nederland