Blubber

modder

Boven op de Rothaarbergen achter ons dorp was vorige week de eerste sneeuw gevallen. Ik had een foto van een wandeling door die sneeuw in m'n @dasfotoalbum gezet. Kort daarna kreeg ik een bericht van Hans1. Hij zou deze week met zijn vriend Alex naar Schmallenberg komen om vanuit een vakantiewoning een week in onze woonomgeving te fietsen op zijn ATB. Hij vroeg zich af of hij met deze sneeuw hier in de bergen niet beter af zou zijn op langlauflatten.

Het weer is dezer maanden zeer mild, deze week zou het al niet meer vriezen. Er zou gefietst kunnen worden, dus maakten we meteen de afspraak om samen met zijn vieren enkele dagtochten te rijden.

Dit onverwachte bezoek van fietsers uit Nederland was voor Toos en mij een leuke stimulans om, ondanks de koude en de door de neerslag van de afgelopen weken natte en gladde bospaden, toch ook maar weer eens op de fiets te stappen.

Zondag kwamen Alex en Hans op de terugweg van een tour over de Rothaar-Radroute bij ons thuis langs voor een kop thee en een goed gesprek.

Maandag reden we een eerste gezamenlijke tocht, vanuit ons dorp via de Saalhauser bergen naar Lennestadt. We begonnen de rit met regen, die onderweg de sporen van de onverharde bergpaden in soms ware modderpoelen had volgespoeld. Zoveel modder hadden Toos en ik nog niet eerder onder de wielen van onze reisfietsen gehad! We verlieten eind van de ochtend de bergen nabij Halberbracht, waarna we over de verharde fietsroute langs de rivier Lenne naar Lennestadt-Altenhundem reden om bij Café-Konditorei-Confiserie-Bäckerei Heimes in het oude station op te warmen en te lunchen. Het pand was al voorzien van kerstversiering en we troffen er geen andere fietsers.

regengroepselfie

Na de lunch reden we verder over de verharde fietsroute richting Schmallenberg. Bij Störmecke gingen we weer de bospaden op, over de flanken van de Kähling berg en langs ons dorp, waar ik —vermoeid!— blij was weer thuis te zijn.

Alex en Hans waren prettig fietsgezelschap. Ondanks de koude en de regen bleven we vrolijk en gezellig kletsen. Ook het langzamere tempo van Toos en mij bleek geen domper op ons aller fietsplezier. We spraken dan ook af meer ritten samenop te rijden.

Dinsdagochtend troffen we elkaar in Fleckenberg. Deze dag reden we, zoveel mogelijk over bospaden, door het Latropdal, omhoog naar Schanze en vandaar over de wandelroute Rothaarsteig naar het weerstation op de berg Kahler Asten, op ruim 800 meter een van de hoogtepunten van het Rothaargebergte. Het regende niet meer en de zon brak zelfs af en toe door de wolken.

sneeuw

Boven de 600 hoogtemeters bleken nog halfgesmolten resten sneeuw op de paden te liggen. Dit vergde volle concentratie om niet met de fiets weg te glijden.

We lunchten in de Hoheleyer Hütte en namen een uurtje later bovenop de Kahler Asten de tijd om van het uitzicht te genieten.

sunset

Via Altastenberg en het Sorpetal reden we in flink tempo over asfalt weer omlaag om voor het donker thuis te zullen zijn. Vlak voor terugkomst zagen we in de schemer bij Schmallenberg nog een schitterende zonsondergang.

Woensdag reden Alex en Hans direct vanuit Schmallenberg de wintervariant van de Sauerland Radring, terwijl wij wandelden met onze woensdagwandelgroep.

Donderdagochtend reden we weer met zijn vieren, vanuit ons dorp over boswegen het Rothaargebergte op naar de pas bij Jagdhaus, om vandaar over asfalt af te dalen naar Aue aan de rivier Eder. Daar zochten we de lokale supermarkt op, waar we —zoals in vele Duitse supermarkten— bij een inpandig gevestigd bakkerijfiliaal konden pauzeren om koffie met taart te nuttigen.

Ook deze dag was het half bewolkt en droog weer. Met goede zin reden we na de pitstop over de fietsroute door het bos langs de Eder, om verderop bij Röspe de klim naar de Heinsberger Hochheide te fietsen. Over het asfalt reden we vandaar langs het Panoramapark verder omhoog naar de Rhein-Weser-Turm. Het restaurant in de toren bleek helaas gesloten te zijn. Over boswegen langs de kam van de Rothaarbergen reden we daarom verder, tot we weer in Jagdhaus waren. Daar hadden we goede trek, toen we culinair pauzeerden in het Schäferhof. We lieten ons enkele regionale Duitse gerechten goed smaken!

Vrijdag reden Alex en Hans terug naar Nederland. Wij konden terugkijken op mooie fietstochten, middenin december door de mooie natuur rondom ons dorp.

Naast het fietsplezier was deze week in meer opzichten een leuke ervaring. Toos en ik weten nu zeker dat we op onze reisfietsen ook prima over onverharde paden en door de gladde blubber kunnen fietsen. We hebben deze week tegelijk ervaren dat we de technische vaardigheden van het bergfietsen nog niet verleerd zijn!


  1. Hans Heupink, echtgenoot van mijn voormalig collega Janine. Hans schrijft in dit weblog over zijn fietsreizen. Je kunt hem ook volgen op Strava. 

 
1
Kudos
 
1
Kudos

Now read this

Grenzen en toppen

We hadden afgelopen winter bedacht dat we op de fiets langs de voormalig Duits-Duitse grens zouden gaan fietsen en alpenpassen wilden oprijden. We zijn dit nog van plan, maar afgelopen voorjaar bleven we vanwege de toerismestop thuis.... Continue →