June 2, 2020

Nordeifel

Tot vlak voor ons vertrek gold in Duitsland twee weken quarantaineplicht na een verblijf van langer dan drie dagen in Nederland. We hadden daarom gepland vandaag weer terug te fietsen over de grens naar de Nederrijn, om vandaar verder door Duitsland te reizen richting Nordeifel. Nu de quarantaineplicht was opgeheven, verkozen we om op ons gemak zuidwaarts te reizen door Nederlands Limburg.

We fietsten vanuit onze slaapplaats in Ospel verder over de fietsallee tot de monding van de Noordervaart in het Kanaal Wessem-Nederweert. Over de oeverweg langs dat kanaal reden we vervolgens naar de Maas bij Maasbracht.

Daar zagen we het routebordje van de vorig jaar officieel geopende eerste Nederlandse icoonroute, de LF Maasroute, deel van de eveneens sinds vorig jaar nieuwe Europese Euroveloroute 19. Binnenkort wordt overigens een tweede icoonroute, de LF Zuiderzeeroute, officieel geopend.

De rest van de dag reden we over de LF Maasroute tot in Maastricht, vanwaar we enkele kilometers over de LF 6 Zuid-Limburg inreden tot onze slaapplaats in Bemelen. Na het avondeten zijn we daar nog even de Bemelerberg opgewandeld.

De volgende dag reden we verder over de LF 6 door de heuvels in Zuid-Limburg. In Gulpen maakten we een rondje om inkopen te doen voor de lunch. Nabij Vaals raakten we in gesprek met een ander fietsend echtpaar. Zij bleken COVID-19 gehad te hebben en vertelden beeldend hoe ernstig ziek ze daardoor geweest zijn. Zo kwam de pandemie even heel dichtbij…

Over de Schneeberg fietsten we Duitsland en Aken in. Over drukke fietspaden lieten we onze fietsen naar beneden rollen tot aan het Hauptbahnhof, waar de spoorlijnfietsroute Vennbahn begint.

Over dit fietspad reden we omhoog naar Monschau. De route is niet steil —meer vals plat— maar desondanks zwaar om te fietsen doordat je tientallen kilometers voortdurend rond de 3 procent stijgt. De route verloopt langs de Duits-Belgische grens. Een deel van het fietspad ligt op Belgisch grondgebied. We hielden er rekening mee dat we daar zouden moeten omrijden, omdat België wegens de covidpandemie de grensen gesloten heeft. Blijkbaar was dit fietspad een uitzondering op die regel, want we zagen nergens een grenspost of grenscontrole, iedereen kon in België gewoon verder fietsen. Door deze meevaller waren we ondanks de hoogtemeters op deze etappe en de verkeersdrukte in Aken al in de loop van de middag bij onze slaapplaats in Monschau.

We waren aangekomen in het noordelijk deel van de Eifel. Hier hadden we voor drie nachten een vakantiewoning gehuurd. Daar verbleven we voor de duur van het pinksterweekend, om de dan te verwachten vakantiedrukte op de wegen (groepen motoren!) te mijden. De volgende dag deden we boodschappen en fietsten we een tour rond Monschau. Zondag maakten we een wandeling door het Monschauer Heckenland.

Pinkstermaandag reden we via Simmenrath naar de Urfttalsperre, waar we over een stoffig onverhard pad langs fietsten tot Gemünd. Onderweg zagen we aan de overkant van het stuwmeer de resten van de NS-Ordensburg Vogelsang uit de berghelling oprijzen.

We vervolgden de Tälerroute Urft via Kall tot Nettersheim. Daarna reden we verder over de Erft-Radweg tot Schönau.

Lang geleden gingen we een paar keer op wandelvakantie in Bad Münstereifel. Destijds vonden we daar in de streek de Michelsberg een hoogtepunt, met een kerkje erbovenop en prachtige wijdse uitzichten over de Nordeifel. We wilden die berg nog eens beklimmen. Daartoe reden we bij Mahlberg omhoog tot aan de kerk. Wat we aantroffen was iets anders dan we ons ervan herinnerden. De afgelopen decennia was rond de kerk een bos gegroeid, met inmiddels hoge bomen die het vroegere mooie uitzicht geheel wegnamen. Op weg naar de top konden we nog wel van het uitzicht genieten en tijdens een eetpauze bij de kerk konden we glimlachen over uitpuffende mountainbikers, die met ietwat verbaasde blik naar onze zwaar bepakte reisfietsen keken.